Vroeger en nu:
Het "Sinte-Mertensstraatje", 1980 – 2012

Bijna tien jaar geleden begonnen wij in deze dorpskrant met de rubriek “Vroeger en nu”. Dit jaar neemt het vernieuwde “Informatieblad van de gemeente Kontich” deze idee over. Maar ik moet toegeven: ook wij hadden helemaal niet de primeur. De plaatselijke afdeling van het Davidsfonds heeft jaren geleden kalenders uitgegeven in dezelfde trant. En in 1980 organiseerde zelfs de Kring voor Heemkunde al een thema-avond met diapositieven van oude postkaarten en zichten van toen. Ondertussen werd die reeks dia’s digitaal ingescand, zodat ik nu een staaltje kan presenteren. Heb je het straatje van 32 jaar geleden herkend?

We bevinden ons hier in het midden van het oude Sint-Martenskerkhof, gelegen rond het oude kerkje dat hier vlakbij stond, waar nu de speelplaats van het Sint-Jozefinstituut is. Van in de 9e eeuw werden hier de gelovigen van de parochie – die zich uitstrekte van Rupel en Schelde tot Mortsel – begraven. Toen deze huisjes rechts werden afgebroken, kwamen er dan ook nog heel wat knekels en schedels boven. Het kerkje is al eeuwen verdwenen: de erediensten en de patroonheilige werden overgenomen door de jongere kerk, toen nog gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw, de huidige Sint-Martinuskerk. Op het Sint-Martinusplein heeft dan nog lang een kapelletje gestaan, maar ook dat werd uiteindelijk in 1863 afgebroken.

We wandelen nu even over de hobbelige kasseien van het Sinte-Mertensstraatje, zoals het op zijn oud-Kontichs heette. Links zie je nog de vlag uithangen in de achterbouw van het Vlaams Huis Alcazar. Toen zwaaide Ward Torfs er de plak. Daarnaast het kolenkot, waar dertig, veertig jaar eerder de fors gebouwde moeder Liekens – klak op de kop en zwart als een schoorsteenveger – kolen in zakken schepte om ze te verkopen.

Op de hoek was toen de winkel van modiste (hoedenmaakster) Maria Vanderheyden en haar zuster. Hoeden maken is eeuwen lang een bloeiend ambacht geweest in onze gemeente! Nu kan je er lekker eten in Kokenete.

In het huis met de mooie dakkapel in de Drabstraat woonde een vroedvrouw. De gevel die meer dan de (rechter)helft van de foto in beslag neemt, is die van een cafétje, De Zwaan. In de jaren ’80 is er nog een jeugdclub geweest die er onderdak in vond. Tot de huisjes gesloopt werden tot nut van ’t algemeen: een parkeerplein. En zo zij we bij de eerste foto van dit jaar gekomen.

(Tekst en recente foto: Frank Hellemans mmv Agnes Dehandschutter; oude dia: Koninklijke Kring voor Heemkunde)
(Uit Kontich Waarloos Hier en Nu, januari 2012)

Created: 08/02/2012
© 2003 - MuseumKontich - Alle rechten voorbehouden